Que coñecementos básicos se deben dominar durante o uso do condutímetro? En primeiro lugar, para evitar a polarización do eléctrodo, o condutímetro xera un sinal de onda sinusoidal moi estable e aplícao ao eléctrodo. A corrente que flúe a través do eléctrodo é proporcional á condutividade da solución medida. Despois de que o condutímetro converta a corrente dun amplificador operacional de alta impedancia nun sinal de tensión, tras a amplificación do sinal controlada por programa, a detección sensible á fase e o filtrado, obtense o sinal de potencial que reflicte a condutividade; o microprocesador alterna a través do interruptor para tomar mostras alternativamente do sinal de temperatura e do sinal de condutividade. Tras o cálculo e a compensación da temperatura, a solución medida obtense a 25 °C. O valor de condutividade no momento e o valor de temperatura no momento.
O campo eléctrico que fai que os ións se movan na solución medida xérase polos dous eléctrodos que están en contacto directo coa solución. O par de eléctrodos de medición debe estar feito de materiais resistentes aos produtos químicos. Na práctica, adoitan empregarse materiais como o titanio. O eléctrodo de medición composto por dous eléctrodos chámase eléctrodo de Kohlrausch.
A medición da condutividade precisa aclarar dous aspectos. Un é a condutividade da solución e o outro é a relación xeométrica de 1/A na solución. A condutividade pódese obter medindo a corrente e a tensión. Este principio de medición aplícase nos instrumentos de medición de visualización directa actuais.
E K=L/A
A——A placa efectiva do eléctrodo de medición
L——A distancia entre as dúas placas
O valor disto chámase constante de cela. En presenza dun campo eléctrico uniforme entre os eléctrodos, a constante do eléctrodo pódese calcular mediante dimensións xeométricas. Cando dúas placas cadradas cunha área de 1 cm² están separadas por 1 cm para formar un eléctrodo, a constante deste eléctrodo é K=1 cm-1. Se o valor de condutividade G=1000 μS medido con este par de eléctrodos, entón a condutividade da solución probada é K=1000 μS/cm.
En circunstancias normais, o eléctrodo adoita formar un campo eléctrico parcial non uniforme. Neste momento, a constante celular debe determinarse cunha solución estándar. As solucións estándar xeralmente usan unha solución de KCl. Isto débese a que a condutividade do KCl é moi estable e precisa a diferentes temperaturas e concentracións. A condutividade dunha solución de KCl de 0,1 mol/l a 25 °C é de 12,88 mS/CM.
O chamado campo eléctrico non uniforme (tamén chamado campo de dispersión, campo de fuga) non ten unha constante, senón que está relacionado co tipo e a concentración de ións. Polo tanto, un eléctrodo de campo de dispersión puro é o peor eléctrodo e non pode satisfacer as necesidades dun amplo rango de medición cunha soa calibración.
2. Cal é o campo de aplicación do condutivímetro?
Campos aplicables: Pode ser amplamente utilizado na monitorización continua dos valores de condutividade en solucións como enerxía térmica, fertilizantes químicos, metalurxia, protección ambiental, produtos farmacéuticos, bioquímicos, alimentos e auga da billa.
3. Cal é a constante celular do condutivímetro?
"Segundo a fórmula K=S/G, a constante celular K pódese obter medindo a condutividade G do eléctrodo de condutividade nunha determinada concentración de solución de KCL. Neste momento, coñécese a condutividade S da solución de KCL."
A constante do eléctrodo do sensor de condutividade describe con precisión as propiedades xeométricas dos dous eléctrodos do sensor. É a relación entre a lonxitude da mostra na área crítica entre os dous eléctrodos. Afecta directamente á sensibilidade e á precisión da medición. A medición de mostras con baixa condutividade require constantes celulares baixas. A medición de mostras con alta condutividade require constantes celulares altas. O instrumento de medición debe coñecer a constante celular do sensor de condutividade conectado e axustar as especificacións de lectura en consecuencia.
4. Cales son as constantes celulares do condutivímetro?
O eléctrodo de condutividade de dous eléctrodos é actualmente o tipo de eléctrodo de condutividade máis empregado na China. A estrutura do eléctrodo de condutividade experimental de dous eléctrodos consiste en sinterizar dúas láminas de platino en dúas láminas de vidro paralelas ou na parede interior dun tubo de vidro redondo para axustar a área e a distancia da lámina de platino. Pódense converter en eléctrodos de condutividade con diferentes valores constantes. Normalmente hai K=1, K=5, K=10 e outros tipos.
O principio do condutivímetro é moi importante. Ao elixir un produto, tamén debes escoller un bo fabricante.
Data de publicación: 15 de decembro de 2021